#تقویم_شیعه
جنگ ذات الرقاع

در سال چهارم هجرت ـ به تحریک کفّار قریش ـ بین مسلمانان و قبایلی که اطراف مدینه زندگی می کردند و قصد محاصره ی مدینه را داشتند جنگی در گرفت.

پیامبر صلّی الله علیه و آله با 400 یا 790 نفر از مدینه بیرون رفتند. در این غزوه حضرت نماز خوف خواندند و جنگ تا سه روز طول کشید تا شرّ آنان دفع شد. (4)

این واقعه به قولی در 15 جمادی الاولی بوده است. (5)

منابع :

4. الوقایع و الحوادث : ج 2، ص 45. و … .
5. وقایع الشهور : ص 98.

#تقویم_شیعه
1 محرّم
2 ـ ماجرای شعب ابی طالب علیه السلام (2)

در پی بالا گرفتن قدرت اسلام پس از بعثت پیامبر صلّی الله علیه و آله، قریش پیمان نامه ای نوشتند و طی آن قرار گذاشتند با بنی هاشم تکلّم نکنند و با آنان هم سفره و همنشین نشوند و معامله ننمایند؛ و آنان را به گونه ای در فشار قرار دهند که پیامبر صلّی الله علیه و آله را به قریش تحویل دهند تا آن حضرت را به قتل برسانند.

حضرت ابوطالب علیه السلام بنی هاشم را به درّه ای که منتسب به آن حضرت بود برد، و اطراف آن را محکم کرده و برای حفظ جان پیامبر صلّی الله علیه و آله شبانه روز کمر همّت بست.

آن حضرت شب ها با شمشیر پروانه وار گرد شمع وجود پیامبر صلّی الله علیه و آله می گردید و می فرمود :

«تا زنده ام دست از یاری او بر نمی دارم».

او در هر شب چند بار محل خواب پیامبر صلّی الله علیه و آله را تغییر می داد و عزیزترین فرزند خود یعنی امیر المؤمنین علی علیه السلام را به جای آن حضرت می خوابانید، و روز فرزندان خود و فرزندان برادرانش را به حفاظت از آن حضرت می گماشت.

در مدّتی که در شعب بودند بر آن حضرت و مسلمانان بسیار سخت گذشت، تا آنجا که شب ها صدای گریه ی اطفال گرسنه بنی هاشم را ساکنین اطراف شعب می شنیدند.

پس از دو سال و چند ماه خداوند موریانه را مأمور کرد، و پیمان نامه آنان را از بین برد به جزء اسماء الهی که در آن بود.

حضرت ابوطالب علیه السلام این خبر را به کفّار داد، و آنان با دیدن چنین معجزه ای دست از تصمیم خود برداشتند و بنی هاشم به خانه های خود باز گشتند. (3)

منابع :

2. الغدیر : ج 7، ص 363. و … .
3. مناقب آل ابی طالب علیهم السلام : ج 1، ص 97. و … .

#تقویم_شیعه
آغاز ایّام حسینی

اوّلین روز از ماه حزن و اندوه آل محمّد علیهم السلام است که همه ی انبیاء و ملائکه و شیعیان و دوستان اهل بیت علیهم السلام محزون اند.

باید گفت : ماه حزن و اندوه تمام عالم است، چرا که همه ساله از اوّل محرّم تا روز عاشورا پیراهن پاره پاره سیّد الشهداء علیه السلام را از عرش خدا رو به زمین می آویزند و حزن و اندوه عالم را فرا می گیرد. (1)

همچنین آغاز مجالس عزاداری حضرت اباعبدالله علیه السلام است، که مردم را به امور اعتقادی خویش آشنا می کند، و دستورات دین خود را از حسینیه ها و تکایا و مساجد به خانه های فکر و دل خود به ارمغان می برند.

شرکت در مراسم عزاداری امام حسین علیه السلام و اشک بر سیّد الشهداء علیه السلام، از وظایف ما در زمان غیبت امام زمان علیه السلام است.

منبع :

1. خصائص الزینبیه : ص 49 (131)، خصیصه نوزدهم.

#تقویم_شیعه
وفات زراره رَحِمَهُ الله

در این ماه در سال 148 هـ، دو ماه بعد از شهادت آقا و مولایمان حضرت صادق علیه السّلام جناب زراره بن اعین وفات کرد.

او در روز شهادت امام صادق علیه السّلام در بستر بیماری بود. (7)

بعضی وفات زراره را در سال 150 هـ گفته اند. (8)

او از اصحاب امام باقر و امام صادق و امام کاظم علیهم السّلام بود، و نزد آن بزرگواران دارای منزلت و مقام خاصّی بود.

مردی فقیه، متکلّم، شاعر و ادیب بود، و مشهور است که آن بزرگوار از اوّلین فقهای اصحاب ائمه علیهم السّلام بود.

اسم آن بزرگوار عبد ربّه، و لقب او زراره، و کنیه اش ابوالحسن و گاهی نیز ابو علی خوانده می شود. پدرش اعین بن سنسن نام دارد. اولاد زراره حسن، حسین، رومی، عبید، عبدالله و یحیی هستند.

او مردی خوش سیما و جسیم بود، که آثار عبادت از پیشانی او ظاهر بود و هیبتی خاصّ و نیکو داشت.

مردم برای دیدن او جمع می شدند و انتظار می کشیدند، و گاهی چنان ازدحام بود که زراره باز می گشت. (9)

ابن ابی عمیر که از بزرگان شیعه است، می گوید :

زمانی که از محضر جمیل بن درّاج رَحِمَهُ الله استفاده می کردم به او گفتم :

«چه نیکوست محضر تو و چه زینت دارد افاده از مجلس تو» !

جمیل گفت :

«امّا به خدا قسم ما نزد زراره به منزله ی اطفال مکتبی هستیم، که نزد معلّم خود باشند». (10)

منابع :

7. رجال کشی : ص 142. و … .
8. رجال نجاشی : ص 175. و … .
9. مسند زراره بن اعین : ص 29. و … .
10. رجال کشی : ص 134. و … .