اولین حرکت ملی در حمایت از کالای ایرانی در تاریخ ( قدمی که 120 سال پیش به سوی استقلال اقتصادی برداشته شد )

آیت الله حاج آقا نورالله نجفی اصفهانی طی یک اقدام بدیع در اواسط جمادی الاول 1324 و در آستانه مهاجرت علمای تهران به قم ( مهاجرت کبری ، به همراهی 13 نفر از علمای طراز اول اصفهان ) موارد زیر را متعهد شدند :

 این خدام شریعت مطهره با همراهی جناب رکن الملک ، متعهد و ملترم شرعی شده ایم که مهماامکن بعد ذلک تخلف ننمایم ، فعلا 5 فقره است :

اولاً : قبالجات و احکام شرعیه از شنبه به بعد روی کاغذ ایرانی بدون آهار نوشته شود . اگر بر کاغذهای دیگر نویسند ، مهر ننموده و اعتراف نمی نویسیم . قباله و حکمی هم که روی کاغذ دیگر نوشته بیاورند و تاریخ آن بعد از این قرار داد باشد ، امضا نمی نماییم . حرام نیست کاغذ غیر ایرانی و کسی را مانع نمی شویم ، ماها به این روش متعهدیم .

ثانیاً : کفن اموات ، اگر غیر از کرباس و پارچه اردستانی یا پارچه های دیگر ایرانی باشد ، متعهد شده ایم برآن میت ، ماها نماز نخوانیم . دیگری را برای اقامه صلوه بر آن میت بخواهند ماها را معاف دارند .

ثالثاً : ملبوس مردانه جدید ، که از این تاریخ به بعد دوخته و پوشیده می شود ، قرار دادیم مهما امکن ، هر چه بدلی در ایران یافت می شود ، لباس خودمان را از آن منسوج ایرانی بنماییم . تابعین ماها نیز کذالک و متخلف توقع احترام از ماها نداشته باشد . آنچه از سابق پوشیده و داریم و دوخته ، ممنوع نیست استعمال آن .

رابعاً : معمانی ها بعد ذلک و لو اعیانی باشد ، چه عامه ، چه خاصه ، باید منحصر باشد یک پلو و یک خورش و یک افشره . اگر زاید بر این کسی تکلف دهد ، ماها را به محضر خود وعده نگیرد . خودمان نیز به همین روش مهمانی می نماییم . هر چه کمتر و مختصرتر از این تکلیف کردند ، موجب مزید امتنان ماها خواهد بود .

خامساً : وافوری اهل وافور را احترام نمی کنیم و به منزل او نمی رویم زیرا در آیات باهره : « ان المنذرین کانوا اخوان الشیاطین » « و لا تسرفوا انه لا یحب المسرفین » « و لا تلقوا بایدیکم الی التهلکه » و حدیث « لاضرر و لاضرار » ضرر مالی و جانی و عمری و نسلی و دینی و عرضی و شغلی آن محسوس و مسری است و خانواده ها و ممالک را به باد داده . بعد از این هر که را فهمیدیم وافوری ، به نظر توهین و خفت می نگریم .