متعصب باشیم نسبت به “کالای ایرانی” . . .

عکس ویژه | چای ایرانی! “کالای ایرانی”
گفتگوی رهبر انقلاب با تولیدکننده گیلانی چای و استشمام رایحه چای ایرانی در نمایشگاه “کالای ایرانی” در بیت رهبری

تاریخ اسلام نمونه‌های زیادی دارد که زیربار رفتن‌ها و ذلیل شدن‌ها به دلیل مسائل اقتصادی و عدم خودکفایی اقتصادی بوده است. اینکه رهبری تأکید دارند به همین دلایل است، باید دانست که اگر اقتصاد مستقل نباشد نمی‌توان استقلال سیاسی کامل داشت، اگر کشور وابسته باشد مشکل ایجاد می‌شود، اگر ما وابسته باشیم به ما گفته می‌شود که نباید به فلان کشور کمک کنید و یا از مظلوم حمایت کنید. البته دشمنان، حمایت ایران از مظلومان را دخالت نام گذاری می‌کنند، اما در واقع ایران، در سوریه و عراق دخالت نکرده است و این کشورها از ایران دعوت کردند و ما بر اساس قرآن عمل کردیم.

 خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «وَإِن طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا فَإِن بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَىٰ فَقَاتِلُوا الَّتِی تَبْغِی حَتَّىٰ تَفِیءَ إِلَىٰ أَمْرِ اللَّهِ» اگر دو گروه از مسلمانان و مؤمنان با هم درگیر شدند، بین آنان صلح دهید، اگر یک گروه ظلم می‌کند و گروه دیگر مظلوم است، باید طرفدار مظلوم باشید و با ظالم مؤمن بجنگند تا در امر خدا بیاید، در این کشورها کافران، نیرو آوردند و مسلمانان فریاد کمک خواهی بلند کرده‌اند، بنابراین کمک ما به عراق و سوریه، یک وظیفه اسلامی، انسانی و دینی است.

قرآن کریم درباره فرعون می‌فرماید که فرعون اهالی سرزمین خود را به دو قسمت اسرائیلی و قبطی تقسیم کرده بود و به عده‌ای کمک مالی می‌کرد و عده‌ای که وضع مالی خوبی نداشتند زیر نظر او کار می‌کردند و مجبور بودند از او اطاعت کنند. 

دشمنان به دنبال تحمیل کردن فرهنگ و سیاست خود هستند بنابراین برای استقلال فرهنگی، نظامی و … باید استقلال اقتصادی داشت و در این بخش خودکفا بود؛ تهدیدات اقتصادی سبب می‌شود که برخی از کشورها ذلیل کشورهای دیگر شوند، خوشبختانه کشور ما 40 سال است که همه سختی‌ها را تحمل کرده و روی پای خود ایستاده است و یکی از افتخارات حکومت اسلامی است، البته دشمنان می‌گویند حکومت اسلامی کارآیی ندارد، بر عکس ایران توانسته است در مقابل همه تهدیدات بایستد و کارآیی خود را نشان داده است. 

بنابراین مسئله اقتصادی مسئله مهم و ریشه‌ای است، به همین دلیل رهبر انقلاب در مسائل تولید ملی و اقتصادی مقاومتی صحبت و تأکید می‌کنند، به نظر بنده نخریدن کالای ایرانی به ویژه محصولاتی که مشابه آن در داخل وجود دارد، نوعی خیانت به کشور است البته افراد ممکن است توجه نداشته باشند و این خیانت عمدی نیست.

در روایت آمده است که امام علی(علیه السلام)) فرمودند که «كَادَ الْفَقْرُ أَنْ یَكُونَ كُفْراً» فقر آدم را به کفر می‌کشاند، بسیاری از آدم‌هایی که دزدی می‌کنند اگر وضع خوبی داشتند، دزدی نمی‌کردند، رشوه نمی‌گرفتند، به دنبال کارهای خلاف رفتن به ویژه در مسائل مالی ریشه در فقر و نداری دارد؛ حتی برخی به دلیل بیکاری به سمت مواد مخدر می‌روند البته رفیق و محیط بد، اهل نماز و عبادت نبودن هم مؤثر است، البته برخی از افراد می‌توانند فقر را تحمل کنند، از سوی دیگر پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله وسلم) در روایتی می‌فرمایند: «الفَقرُ فَخرِی»: فقر و نداری، افتخار من است. این دو روایت را اینگونه می‌توان در نظر داشت که فقری که تحمل شود، مایه افتخار است یعنی به آنچه خدا داده قناعت شود اما از سوی دیگر باید دانست که فقر خطرناک است و همه افراد جامعه نمی‌توانند فقر را تحمل کنند؛ ملاحظه می‌کنید که بیکاری و عدم توانایی بر تأمین زندگی، ازدواج‌ها را به تأخیر انداخته و فساد ایجاد کرده است، خیلی از طلاق‌ها مربوط به این است که مرد بیکار است و یا اینکه زن کار می‌کند و مرد بیکار است و او نمی‌خواهد زیر بار زن باشد و از حقوق زن استفاده کند. 

طبیعی است که اسلام به موضوع اقتصاد و کار اهمیت بدهد، پیامبر اسلام آن زمانی که مردم فقیر بودند درباره کار و ارزش آن تأکید فراوانی داشتند مردم و مسلمانان را به کار و کوشش وا می‌داشتند و کار را عبادت می‌دانستند، در روایتی از آن حضرت می‌خوانیم که «العِبَادَةُ سَبعُونَ جُزءاً أفضَلُهَا طَلَبُ الحَلالِ»: اگر عبادت 70 قسمت باشد، بهترین قسمت آن، طلب روزی حلال است، پول درآوردن از راه صحیح و تخلف نکردن، از همه عبادات بالاتر است. امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) درباره کشاورزی می‌فرمایند: «مَن وَجَدَ ماءً و تُراباً ثُمَّ افتَقَرَ فَاُبعَدَهُ اللهُ»: اگر کسی آب و خاک داشته باشد و باز اظهار فقر کند(کار نکند) خداوند او را از رحمت خودش دور می‌سازد. تأکیداتی که ائمه و پیامبر اکرم(ص) درباره مسائل اقتصادی، درآمد و کار داشتند خیلی فراوان است.

تأکید بر مسئله اقتصاد از نظر سیاسی نیز مهم است، کشور برای مستقل بودن، باید خودکفا باشد به ویژه در مسائل ضروری همچون اقتصاد، مهم است که بر روی اجناس چه نوشته شود. در اوایل اسلام، مسلمانان نمی‌توانستند سکه بزنند و سکه‌های رومی در دسترس مردم بود، پارچه نیز در روم تولید می‌شد، در زمان عبدالملک مروان، روی پارچه‌هایی که از روم می‌آمد چیزهایی نوشته شده بود که پس از ترجمه، متوجه شدند که در قسمت نقش پارچه، نوشته شده: «خدا، عیسی و روح القدس» همان شعار غلط مسیحیت که شرک است، عبدالملک مروان دستور داد که این پارچه نباید وارد شود و حکومت روم پیام داد که اگر جلوی واردات پارچه رومی گرفته شود از این به بعد روی سکه‌ها به پیامبر اسلام توهین می‌کنیم، عبدالملک نمی‌دانست چه کند و درمانده شده بود، از طرفی پارچه‌ها با شعار غیر اسلامی وارد می‌شد و از سوی دیگر تهدید شد که اگر مانع از واردات پارچه شود به پیامبر اسلام توهین می‌شود.

علما جمع شدند فکرشان به جایی نرسید، یک نفر گفت که امام محمد باقر(علیه السلام)) می‌داند که باید چه کرد، ماجرا را برای ایشان تعریف کردند آن حضرت زدن سکه را به آنان آموزش داد - نخستین کسی که دستور زدن سکه در اسلام را صادر کرد، آن حضرت بود - به آنان آب کردن طلا یا نقره و غیره و ساخت قالب را آموزش داد، ایشان گفتند تمام پارچه‌ها باید جمع آوری شود و تمام سکه‌های رومی به سکه‌های تولید مسلمانان تبدیل شود و با این اقدام امام باقر(علیه السلام))، ضربه مهمی به اقتصاد روم وارد شد. با این کار دیگر پارچه با شعار کفرآمیز در کشور اسلامی نبود.