#نکته_های_ناب
چرا در قرآنِ کریم، همسر به «لباس» تشبیه شده است؟

« هنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَ أَنْتُمْ لِبَاسٌ لَّهُن‏ » (بقره/187)
( آنان لباس شما هستند و شما لباس آنها… )

در تشبیه همسر به «لباس»، لطایفى نهفته است، که در این مطلب، به هشت مورد از آن اشاره می‌شود:

1- لباس باید در اندازه، طرح، رنگ و جنس، مناسب انسان باشد ، همسر نیز باید کفو انسان و متناسب با فکر، فرهنگ و شخصیّت انسان باشد…

2- لباس، مایه‌ى زینت و آرامش است، همسر و فرزند نیز مایه‌ى زینت و آرامش خانواده ‏اند…

3- لباس، عیوب انسان را می‌‏پوشاند، هریک از زن و مرد نیز باید عیوب و نارسایى‏‌هاى یکدیگر را بپوشانند…

4- لباس، انسان را از سرما و گرما حفظ ‏می‌کند، وجود همسر نیز کانون خانواده را گرم و زندگى را از سردى می‌رهاند…

5- نداشتن لباس، مایه‏‌ى رسوایى است؛ نداشتن همسر نیز بستر انحراف است…

6- در هواى سرد، لباس ضخیم و در هواى گرم، لباس نازک استفاده می‌‏شود، هر یک از دو همسر نیز باید اخلاق و رفتار خود را متناسب با شرایط روحى طرف مقابل تنظیم کند؛ اگر مرد عصبانى است، زن با لطافت با او برخورد کند و اگر زن خسته است، مرد با او مدارا کند…

7- انسان باید لباس خود را از آلودگى حفظ کند، هر یک از دو همسر نیز باید دیگرى را از آلوده شدن به گناه، حفظ نماید.(تمثیلات تفسیر نور ، ص: 27)
8- این تعبیر نهایتا ارتباط معنوى مرد و زن و نزدیکى آنها را به یکدیگر و نیز مساوی بودن آنها را -در این زمینه- کاملا روشن می‌کند، زیرا همان تعبیر که درباره‌ی مردان آمده، بدون هیچ تغییری درباره‌ی زنان هم آمده است…
- برگرفته از تفسیر نمونه، ج1، ص650