#تقویم_شیعه
13 محرّم
1 ـ شهادت عبدالله بن عفیف

عبدالله بن عفیف ازدی بزرگواری از اصحاب امیر المؤمنین علیه السلام بود و در جنگ های جمل و صفّین دو چشم خود را از دست داده بود. لذا مشغول عبادت بود.

او هنگامی که شنید پسر زیاد ملعون به امیر المؤمنین و امام حسین علیهما السلام نسبت کذب می دهد، از میان جمعیّت بر خواست و گفت :

ساکت باش ای پسر مرجانه، دروغگو تویی و پدر تو که به تو این مقام را داد.

ای دشمن خدا !

فرزندان پیامبر صلّی الله علیه و آله را می کشی و در منابر مؤمنین این چنین سخن می گویی ؟

مأموران خواستند معترض او شوند که با کمک قبیله اش به خانه رفت، ولی بعد آمدند و خانه ی او را محاصره کردند. پس از رشادت های او و دخترش دستگیر شد و همان طور که از خدا خواسته بود به دست بدترین خلق یعنی ابن زیاد به شهادت رسید. (1)

منابع :

1. ارشاد : ج 3، ص 117. و … .