#محرم_96
السلام ابا عبدالله الحسین (علیهم السلام)

#تقویم_شیعه
2 محرّم
2 ـ نامه امام حسین علیه السلام برای اهل کوفه

در این روز امام حسین علیه السلام برای بزرگان کوفه نامه ای نوشتند و آن را به قیس بن مسهّر صیداوی دادند که به کوفه برساند.

مأمورین بین راه قیس را گرفتند، و پس از آنکه او بر ضدّ یزید و ابن زیاد سخن گفت، او را به شهادت رساندند.

هنگامی که خبر شهادت قیس به امام حسین علیه السلام رسید آن حضرت گریستند و فرمودند :

اللهم اجعل لنا و لشیعتنا عندک منزلاً کریماً، و اجمع بیننا و بینهم فی مستقرٍّ و من رحمتک إنّک علی کل شیء قدیر. (3)

منابع :

3. بحار الأنوار : ج 44، ص 382. و … .

#تقویم_شیعه
2 محرّم
1 _ ورود امام حسین علیه السلام به کربلا

بنابر مشهور در این روز در سال 61 هـ آقا و مولایمان حضرت اباعبدالله الحسین سیّد الشهداء علیه السلام با اهل بیت و اصحابشان وارد کربلای معلّی شدند. (1)

در آنجا اسب حضرت حرکت نکرد.

امام پرسیدند :

نام این زمین چیست ؟
گفتند :

«غاضریه».

نام دیگرش را پرسیدند گفتند :

«شاطئ الفرات».

اسم دیگری هم دارد ؟

گفتند :

«کربلا» هم می گویند.

در این هنگام حضرت آهی از دل کشیدند و گریه شدیدی نمودند و فرمودند :

«اللّهُمَّ إنّی أعُوذُ بِکَ مِن الکَربِ و البَلاء.

به خدا قسم زمین کربلا همین است.

به خدا قسم اینجا مردان ما را می کشند !

بخدا قسم اینجا زنان و کودکان ما را به اسیری می برند !

بخدا قسم اینجا پرده ی حرمت ما دریده می شود.

ای جوان مردان، فرود آیید که محلّ قبرهای ما اینجاست … ». (2)

منابع :

1. ارشاد : ج 2، ص 84. و … .
2. کلمات الإمام الحسین علیه السلام : ص 376 _ 374. و … .

#تقویم_شیعه
کلام عاشورایی امام رضا علیه السلام (9)

در روز اوّل محرّم ریّان بن شبیب خدمت امام رضا علیه السلام رسید.

حضرت به او فرمودند :

ای پسر شبیب، مردم عرب در زمان جاهلیّت جنگ را در ایّام محرّم حرام می دانستند؛ ولی این امّت احترام این ماه را از بین بردند و حرمت پیامبر صلّی الله علیه و آله را رعایت نکردند.

در این ماه خون ما را حلال دانستند، و هتک حرمت ما را کردند و فرزندان و زنان ما را اسیر نمودند، و سرا پرده ی ما را آتش زدند و اموال ما را غارت کردند و رعایت احترام رسول خدا صلّی الله علیه و آله را درباره ی ما ننمودند.

همانا روز شهادت حسین علیه السلام پلک چشمان ما را مجروح کرد و اشک های ما را روان ساخت و دل ما را سوزاند؛ و عزیز ما را در زمین کربلا ذلیل کرد و نزد ما محنت و بلا را تا روز جزا به ارث گذارد.

پس گریه کنندگان باید بر حسین علیه السلام بگریند، زیرا که گریه بر او گناهان بزرگ را از بین می برد.

ای پسر شبیب، اگر خواستی بر چیزی گریه کنی بر حسین بن علی علیه السلام گریه کن، چه اینکه آن حضرت را کشتند چنانکه گوسفند را می کشند، و با آن حضرت 18 نفر از اهل بیت او کشته شدند که روی زمین شبیه و نظیری نداشتند.

آسمان های هفتگانه و زمین ها در شهادت آن حضرت گریستند. چهار هزار ملک روز عاشورا برای نصرت آن حضرت آمده بودند و دیدند حضرت شهید شده اند.

لذا پریشان و غبار آلود به مجاورت آن قبر مطهّر مأمور شدند، تا حضرت قائم علیه السلام ظهور کند و از یاران او باشند و شعارشان «یا لثارت الحسین» است.

ای پسر شبیب، اگر دوست داری که با ما در درجات عالی بهشت باشی محزون باش برای حزن ما و شاد باش در شادی ما؛ و بر تو باد ولایت ما که اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد خداوند متعال او را با همان سنگ محشور می کند … .

منابع :

9. بحار الأنوار : ج 98، ص 102،ج 14، ص 164، ج 44، ص 283. و … .